لست معتادا على كتب رسائل المحبين ولكن يقينى بان احراق الثلج اهون بكثير من اطفاء نار المحبين بكلمات صغيرة.
عذرا فاننى لست بليغا لكى اعتنى بصياغة عباراتى قبل ان اقدمها قربانا تحت سماء عينيك ... تلك العينين اللتي حملتا
جمال هذا الكون كله وصفاءة وعذبتة دون ان اراها.
كلمتا تعلقت بين سمائى وارضى.... احبك يا اميرتى الجميلة.
من الصعب وصف معاناتى اليكى لكنى اصبحت كمسافر بعيد فى هواكى منذ الاف السنين
سكت كل شئ فى غرفتى وليلتى هذة حتى قلمى الذى عرفتة فارسا لا يعرف الهزيمة
وشلت اناملى عن المسك بزمام كلماتى وتلاشت كل مفراداتى
ترى هل تشتاقين الى كما اشتاق اليكى ؟ اتحنين الى فى بعادك عنى ؟
لست ادرى فان فى شوقى خيالات يسير بها قدرى .... قدرى الذى احيا وافنى فى هواكى
اوقات كثيرة احتاجك فيها فلا اجدك بجانبى ... واشتاق اليكى فاحتاج ان اراكى ولكنة من الصعب
ترى هل تتعمدين فى بعادك عنى ام اننى يخيل لى كمن هو فى صحراء بعيدة لا مجيب لصرختة الا صدى لهفته اليكى
فى سكونى هذا وليلتى هذة وعلى ورقتى المصفرة هذة .... اقول انك كل حياتى يا...................؟